Hydroksyl zabija bakterie, wirusy i zarodniki pleśni. Wchodzi w reakcję z lipidami, białkami węglowodanami i innymi związkami organicznymi, które tworzą błonę komórkową.
Hydroksyl, a ozon
Ozon jest powszechnie zanany jako wysoce skuteczny neutralizator zapachów. Ze względów bezpieczeństwa obszar poddawany oczyszczaniu ozonem, musi być całkowicie zamknięty dla ludzi i zwierząt.
Dlatego właśnie w NASA zainicjowano badania nad innymi możliwościami usuwania przykrych zapachów na stacjach kosmicznych. Naukowcy pracowali nad taką metodą oczyszczania powietrza, która utrzyma skuteczność ozonowania, ale jednocześnie będzie bezpieczna i możliwa do zastosowania w obecności ludzi.
Innowacyjna amerykańska technologia z NASA
Wprowadzamy na rynek polski hydroksyl jako środek odkażający
Hydroksyl
Oprócz ozonu, który jako warstwa w naszej atmosferze stanowi skuteczną ochronę przed promieniowaniem UV, w naturze występuje również rodnik hydroksylowy.
Jest to neutralna forma jonu hydroksylowego (OH- )
Rodniki hydroksylu są cząsteczkami dwuatomowymi, wysoce reaktywnymi o krótkotrwałym średnim okresie połowicznego zaniku 2 sekund ( średni okres połowicznego zaniku ozonu wynosi 6 minut).
Rodnik ten został odkryty w 1963 roku i z uwagi na swoją zdolność reakcji z wieloma zanieczyszczeniami w najniższej sferze nazywany jest często środkiem czyszczącym troposfery.
Odgrywa też znaczącą rolę w dekompozycji gazów cieplarnianych takich jak metan czy ozon.
Promienie słoneczne UV tworzą naturalne utleniacze, które oczyszczają powietrze, a co za tym idzie powierzchnie.
- Naturalnie występujące rodniki hydroksylowe (·OH) powstają z pary H2O i reagują z promieniami UV
Utleniacze bezpiecznie zabijają mikroorganizmy, a także rozkładając lotne związki organiczne (LZO), neutralizują zapach
- Stężenie w stanie stałym wynosi od 1 do 14 milionów cząsteczek/cm3
- Wodorotlenki reagują z LZO, tworząc strumień silnych organicznych oksydantów.
- Rozkłada LZO, aby ostatecznie wytworzyć CO2 i H2O
Rodnik hydroksylowy jest wytwarzany przez światło UV w spektrum 365nm-385nm – odbijające się od katalizatora z ditlenku tytanu (TIO2).
Kiedy wilgoć wchodzi w kontakt z procesem fotokatalitycznym, powstaje rodnik hydroksylowy (OH•). Następnie jest rozpraszany w zanieczyszczonym obszarze przez wentylator dużej prędkości rozkładający patogeny organiczne i nieorganiczne.
Hydroksyl jako neutralizator brzydkich zapachów
Oksydanty LZO reagują jak HO•, ale są bardziej stabilne.
Cyrkulacja w czasie procesu gwarantuje skuteczne rozkładanie LZO oraz mikroorganizmów.
•OH zabija bakterie, wirusy i zarodniki pleśni poprzez reakcję z lipidami, białkami, węglowodanami i innymi związkami organicznymi, które tworzą błonę komórkową, zakłócając jej funkcje.
Wewnętrzny wyciek zawartości komórek zabija mikroorganizmy.
Żywe organizmy ewoluowały tworząc ochronę przed naturalnym hydroksylem atmosferycznym.
więcej o hydroksylu:
- https://www.focus.pl/artykul/hydroksyl-w-atmosferze-wenus
- (en) https://earthobservatory.nasa.gov/images/144358/detergent-like-molecule-recycles-itself-in-atmosphere